Wil je ook een wijntje?

Jacqueline en Jos Genegel zijn Logeeradres aan het Pieterpad. Dat betekent veel wandelaars en steeds meer fietsers. “Hartstikke leuk”, zegt Jacqueline. “En als we willen, hebben we in het seizoen elke dag Vrienden over de vloer.”

Ze vertelt verder: “Wij zijn nogal makkelijk en zo ontvangen wij Vrienden ook: Ons huis is jullie thuis.
We hadden een periode met elke dag Vrienden te logeren. Altijd gezellig, maar nu was ik er wel even klaar mee, dus ik zeg tegen Jos: ‘We nemen even pauze hoor.’ Vond Jos ook een goed idee.

Een paar uur later belt hij op m’n werk. ‘Ja, ik werd gebeld door een oudere vrouw en die klonk best wel vermoeid. Ze komt logeren...’

Naja vooruit. Omdat we allebei wat later thuis zouden zijn, heeft Jos haar de sleutel gewezen en verteld dat ze zelf wel wat mocht koken, al ze zin had. Dat doen we wel vaker.

Ik kom thuis en daar staat ze te koken. Helemaal prima. Maar al snel zag ik dat ze met onze spullen aan ‘t koken was. Ze zei: ‘Ja, ik deed de koelkast open en die groenten lagen me zo aan te staren...’ Ik was te verbaasd om iets te zeggen."

"Ik ging een beetje rommelen in huis en kom beneden. Zit de vrouw in de serre met het bord eten en een fles wijn. Inderdaad: onze fles wijn. Ze zegt: ‘Hoi Jacqueline, wil je ook een wijntje...?’

Naja, die heb je er ook tussen en achteraf moesten we erom lachen. Ze komt nog regelmatig terug in onze verhalen.”

Maar zo zijn de meeste Vrienden hoop ik niet, toch?
“Nee joh, ben je gek. We hebben nog wel 100 mooie verhalen van andere leuke ontmoetingen. Wij zijn in corona-tijd begonnen met fietsen en sliepen toen meestal bij Vrienden op de Fiets. Zo zijn we op de gedachte gekomen om Logeeradres te worden. En het is elke dag een logeerfeestje in je huis.”

Dankjewel Jacqueline! (en Jos natuurlijk)